kendi ifadesiyle lübnan savaşı hakkında şunları demiş olan kin dolu adam:
"what is the most important thing, the sweetest fruit of the war in Lebanon: It is that now they don't just hate Israel. Thanks to us, they now also hate all those Feinschmecker Jews in Paris, London, New York, Frankfurt and Montreal, in all their holes. At last they hate all these nice Yids, who say they are different from us, that they are not Israeli thugs, that they are different Jews, clean and decent. Just like the assimilated Jew in Vienna and Berlin begged the anti-Semite not to confuse him with the screaming, stinking Ostjude..."
meali:
"lübnan savaşının en güzel tarafı: bizim sayemizde, artık (müslümanlar) sadece israil'den değil, aynı zamanda Paris'teki, londra'daki, New York, frankfurt ve montreal'deki yahudilerden de nefret ediyorlar. tıpkı bir zamalar Berlin'de anti semitistlere kendilerini "dış yahudilerle" karıştırmamaları gerektiğini yalvara yalvara anlatmaya çalışan yahudiler gibi bağıra bağıra, bizlerden, israilli eşkiyalardan olmadığını, temiz ve dürüst yahudiler olduklarını söyleyen yidlerden bile nefret ediyorlar..."
böyle bir adamın lazım geldiğini düşündüm bizim buralara da. kendini dışlanmış, yalnız hisseden, intikam için yaşayan, kin ve nefret dolu ama dünyanın da amına koyan bir adam.
