bırak açılma arkadaş. açılınca ne olacak? reddetmesi olasılığını geçiyorum. ki o en güzeli. bir de cevabın olumlu olduğunu düşün. bir hayal et. sen etkileniyorsun karşındaki kızdan. ıkınıyorsun, sıkıyorsun dişini var gücünle. "lan ne zaman söylesem acaba" derken ter içinde kalıyorsun. sonra gazlıyorsun kendini. pat diye başlıyorsun konuşmaya. karşıdaki hanım kız da "kikiki" eşliğinde olumlu yaklaşıyor senin söylediklerine. bir ilişki doğuyor birdenbire. aman yarabbi. hayallerinde muvaffak oluyorsun. yüzünde güller açıyor. buluşmalar buluşmaları izliyor. ilk öpüşmeyi yaşıyorsun hayatının aşkıyla. her şey güllük gülistanlık gidiyor. zaman ilerliyor, artık evlilik hazırlıklarına başlıyor yüreğiniz. o "kikiki" efekti ile "açılım"larınıza karşılık veren güzide insan "ilişkimiz monotonlaştı", "ben bu tip bir ilişkiye hazır değilim", "ben kısıtlamaya gelemem", "ben sorgulanamam" vb cümlerle yan çizme operasyonuna başlıyor. her türlü "durumu kurtarma" çabanıza bitkisel hayata girmiş gibi tepkisiz kalıyor.
sen açılabilmek için kıvranan zavallı erkek de, "ulan niye böyle oluyor" diyerek işin içinden çıkmak için 10 kat efor sarfediyorsun. bırak hacım bırak. bunlar tatlı telaşlar. bunun bir de ileriki boyutları var.
