bir zamanlar çok sevdiğim bir arkadaşımla uzun süredir görüşmüyor, konuşmuyorduk. bir iki aydir tekrar görüşüyoruz sık sık.
ilk zamanlardan bir günün sonunda bana şunu sormuştu " neden konuşmuyorsun insanlarla?". o gün bir çok defa farklı arkadaş gruplarıyla kısa da olsa zaman geçirmiştik, sohbete hiç dahil olmuyormusum farkında değilim. şakayla karışık "bana seninle konuşmak yetiyor" demiştim.
ve haftalar geçti üzerinden, bu gün o sözümün ne kadar gerçek olduğunu her hücremle hissettim.
bugün o ulasilmazlardaydi ve ben onunla geçirecegim bir saatin tadını, totalde dört farklı arkadaşımla her biri farklı konseptli eğlenceli olmalarına rağmen ve saatler sürmesine rağmen görüşmelerimiz, bulamadım.
