Kızılyıldız ımızın 2-1 kazandığı futbol müsabakası.bu sefer öyle kısa kesip bırakmayacağım entarimi.çünkü dejan kasiroviç kardeşiniz bu maçı sizin için yerinden yani stadion crvena zvezdadan seyretti.neyse lafı uzatmıyorum maçın hikayesine geçiyorum.ilk önce hava tam maç havasıydı yağmura döndü dönecek karanlıkta bulutlar.hava soğuk.morallerde bozuk çünkü partizan ın napredak a dört attığı haberi herkes tarafından duyuldu.bir puan önümüzdeki vojvodina da son saniye golüyle galip geldiği için bu maçı alsak da basamak çıkamıyorduk.ben güvenliği elden bırakmamak adına 1 saat önceden stada girdim.çünkü hem kalabalık olabilirdi hem de delijeler gelince ortalık savaş alanına dönebilirdi.bu yüzden statta epey bi sıkıldım.sırp gazetelerini okumaya başladım.ama okuduğum gazetede ne güncel bir olay var ne de bir haber.varsa yoksa ya magazin ya da manken resimleri.neyse maçın bitimine az bir süre kala büyük bir gürültü koptu.gelen delijelerdi.hemen oturduğum bölüm olan kale arkası işgal edildi.maçın 12. dakikasında eski fenerbahçeli lazetiç in gölü gelene kadar partizan a küfür edildi.Ama lazetiç golünden hemen iki dakika sonra banat ın attığı gol soğukduş etkisi yarattı.birkaç münferit bağırma dışında 43 e kadar ses çıkmadı.Ancak 43 te tomoviç adeta uçarak kafayı vurduğunda üstümde 4-5 kişi buldum.tomoviç in golünde adamın 3 kişinin arasından kule gibi yükselerek vurduğu kafa unutulmaz herhalde.neyse ikinci yarıyı Kızılyıldız direkleri döverek geçirdi.84 te Banat lı bir oyuncunun acıyla bağırışı statta yankılandı.maçtan sonra futbolcunun ayağı kırıldığı bildirildi.maçtan sonra herkes bitime 4 hafta kala partizan la aramızdaki 9 puanın kapanmayacağını söylüyordu.ama bunu söyleyen herkesin eve gidince umutla partizan ın haftaya yenileceğini hayal ettiğide su götürmezdi.
