ülke birileri tarafından, hem de demokrasiyle seçilmemiş okyanus ötesindeki yöneticiler tarafından onların demokrat partizanlarının taşeronluğu ile değişime sürüklenirken, dağdaki çobanın, aysu kayacı "eşit oy veremeyiz" demezden önce yaşadığından haberi olmayan koruyucuları yani bu kabulüstü haşmetli yöneticilerin ılık ılık islamı sindirmiş fetullah çocuklarının ergenekondan sonraki bel altı son kroşeleri atatürk'e "mustafa" demek.
tetikçiliğini ağlak, orhan pamuk gözlüklü *can dündar'a ihale edilmiş olması bir çok açıdan tesadüf değil. düşünsenize aynı filmin altına fetullah çocuğu bir müridin ismi yazılsaydı bu film bu kadar izlenebilir miydi? akp ülkenin maddi değerlerini özelleştirirken, manevi değerleri olan beyinlerin bazılarını da özelleştirmiş görünüyor. son günlerde ardı ardına fransız ve italyan üniversitelerinin kurulması için başbakanlar düzeyinde protokoller düzenlenmesi de en az osmanlı'nı son dönemindeki amerikan kolejlerinin açılması kadar manidar... pırıl pırıl cilalanmış beyinler ülkenin geleceğini aydınlatacak aynen akpnin ampülü gibi. şimdi tekrar asıl meselemize dönelim.
önce hrant dink "birileri" tarafından öldürülmeye karar verildi. ölüsü dirisinden çok iş görecekti çünkü -ki bugüne kadar bayağı faydalı oldu- türk milliyetçiliğini baskılamak için en iyi yöntem "bunlar katil" iftirasını damgalamak... bir çeşit kan davası başlatıldı. ve bir ermeniye milyonlarca türk'ü zan altında bırakarak öc alma hareketi başladı ancak yine tekrarlamakta yarar var bu ülkede hrant dink'i öldürebilen bir mentalite olsaydı bugün bir çok kişinin nefes alması mucize olurdu. bu cinayetin hiçbir şekilde türk dinamikleri tarafından planlanıp devreye sokulmadığını söylemek yalan olmaz.
bulunan bombaların en önemli delillerin yani * bu davaya sebeb olduğu söylenen bombaları mahkeme tarafından imha edilmiş ergenekon davası... tüm vatanseverleri üç beş çakalla harmanlayıp zan altına almak kadar daha zalimce bir uygulama amerika tarafından tüm müslüman ülke vatandaşlarına yapılmıştı hatırlayınız... *
eğer bu ülkede "vatanımı seviyorum" , "türkiye türklerindir", "ülkenin değerleri yabancılara peşkeş çekilemez", " dürüst, milli bilince sahip yöneticiler tarafından yönetilmek istiyoruz" derken tereddüt duyup tedirgin oluyorsanız ülkenizin psikolojik işgal altında olduğunu düşünün.
normal savaşları düşünün düşman direnci kırmak için hükümet binalarınıza, askeri üslerinize bomba yağdırırken psikolojik savaşta ülkeyi ayakta tutan değerlere önce ufaktan sonra toplu saldırılarla bilinçlerdeki önemini yitirtdikten sonra başka direnç noktası kalmayana kadar saldırır onları önce yıpratır sonra yok eder.
bu son günlerde atatürk'ün adını pis ağızlarına almaması gerekenlerin içlerindeki yılların kinini nasıl kustuklarını, nasıl toplu bir saldırı ile imaj yıpratmasına gittiklerini sadece dikkatli gözler görebilir.
mızrakla baltayla savaşmak yerine düşünce mızrakları ile savaşmayı öğrenirsek uğursuz ak babaların iğrenç çığlıkları kurucu sembollerimizin üstünde inlemeyecektir.
