Nasıl ki ruh ve beden bir bütünse ruhun da kendi içinde iki vechesi var. Ruhun hayvani yanı nefis yani nefsi emmâre. Öfke ise bunun zirvesi. Kibir gurur şehvet nefret kin hased fesat adavet ve bilumum kötülük arzusu alt şubeleri. Ruhun rahmani tarafı ise rahmet (koruyup kollama sahiplenme aidiyet toparlama) merhamet sevgi şefkat gayret azim fedakarlık cesaret cömertlik sabır tahammül adalet ve iyilik etme arzusu dur. insanı insanı kâmil yapansa hayat yolunda hayvani nefisten rahmani nefse doğru katettiği mesafedir.
