(#18961829) dan devam etmek iyidir, başlığın sahibi olarak daha önce yazdıklarımı da takip edenler farklı bir seyre şahitlik edecekler.
Ben bugün bir kardeşimi kaybettim. Efendi, terbiye sahibi, hassas bir çocuktu. Kalp krizinden vefat etti. Bence buradaki kriterleri taşıyordu ve kocaman kalbi daha fazla kırılmaya gelemedi.
Hem onun hatırasına hem de yaşadıklarıma. insanlar sadece kaba ve düşüncesiz değil aynı zamanda terbiyesizler. Kendilerinin sıkıntısını kendine dert edenlerin kaderi ellerinde olunca şikayetçi oldukları düzeni değiştirmek değil sıkıntı duyduğu tip gibi davranmak, kendi çektiğini başkaları da çeksin diye uğraşmak peşine düşüp, gündelik hayat planına karışırken hiç utanıp sıkılmıyorlar. Neden kendinizi onlara borçlu hissediyorsunuz ki? Evet eyleme geçmediğin günlere yan efendi kardeşim. Ama kendini kahretme. idealist ergenlikten çalışkan gençliğe, şimdi de mutabık orta yaşlılığa dünyayı Bizim gibilerin kontrolü altına alması zor gözüküyor. Kendini seçkin zanneden Anadolu kaplanı türevleri, boktan estetik anlayışları ile ülkenin de dünyanın da içine etmeye devam etsin. Ama bizim de çare bulmamız lazım, siz de deyin birşeyler?