Toprağa karışıp ya bir çiçeğin özünde yeni baştan dirilecek, ya da hesap kitap edileceğiz. Her iki durumda da insan olmanın, erdemin ve vicdanın hoşnutluğunu yaşayacağız. Sonrası durumlar çukuru. Bir makber alanından ya berzah, ya da diriliş.
Hesapsızlık, hiçlik ve yokluk bazı insan psikolojilerinin kaldıracağı bir şey değildir. Bu his kişiye saman gibi hissettirir, mutsuz eder, depresif kılar. Hesap kitap umutçuldur, teslimiyet ve duruluk ahvali verir.
insanın kendine yalan söylemede mahir olmadığını bilmesem "acaba" derim. Ama insan usta bir yalan üreticisidir. Kimbilir, belki de bizleri inşa eden yalanlardır.
