çağan ırmak'ın seyircisine armağan ettiği filmidir. hala düşünüyorum nasıl bu kadar yalnız hayatlara alıştık diye. gerçekten bazı gerçekleri yüzümüze vuran bir film.
evet, konusu çok sıradandır ama kim böyle sıradan bir konuyu bu kadar etkili anlatabilmişki? ayrıca filmde yer alan "45likler" daha bir etkileyici hale getirmiştir konuyu.
--spoiler--
ada'nın ve alper'in son buluşması... birbirlerini anlıyorlar ama haykıramıyorlar; ki bence alper'in sözleri daha vurucudur bu sahnede. ayrıca o nasıl bir saç tokasıdır ki acısı yıllarca geçmemiştir.
--spoiler--
