söylemesi zor bir anda kullanıldığında önemli bir laftır. tüm çıkarlardan uzak, sadece nedensiz sevginin bağladığı iki insan çatışır bir noktada -iki insan varsa ortada olmaz mı ya-. sesler yükselir apansız, açılan delikten oluk oluk birikmiş, içe gömülmüş kızgınlıklar, farklılıktan kaynaklanan uyuşmazlıklara şikayetler akar -ki o öyle olduğu için sevilmemiş midir ya-, artık konuşulan konunun bir önemi kalmaz, kontrol dışında amacını aşan bir hengâme başlar, anlamsızlaşır havada uçan kelimeler, kifayetsizlik ve çaresizlik..derken anlık bir hırçınlıkla kapıya yönelir bir kişi..işte diğeri..yani duran; diğeri harekete geçmişken, kafasından bin bir şey geçen, sabit kalakalan..bir silkinip "gitmesen olmaz mı" dese*..kaç dönüş yaşanır belki sevgiye..*
