Bu gece yaşlı bir sakız ağacı gördüm
Kolları karanlığı taşımıyordu
Bu gece ay ilk dörtlükteyken
Toprakta karıncalar yuvalarını Su böcekleri yosunlu kaya diplerini bırakıp
Kımıltısız ve dar zamanlı
Yaşamı karşılıyordu
Göğsü yarılmış, morarmış dudaklarıyla
inip kalkıyordu susuzluğu denizin
Ve bu gece havada
Durmadan kaçındığımız
Yalnızlık tütüyordu
