Cok zor bir hastalik. Eski bir arkadasimin annesi son evrede, zaman zaman yutkunmayi bile unutuyor yemek yedirilirken, oylece bekliyor nihayetin gelmesini. Keza arkadasim da ayni hastaliktan muzdarip, bazen yolun nereye varacagini unutuyorum diyor, misal gecen yila dair bir seyi konusamiyoruz, cunku o an yok. Surekli bir suru ilac, surekli doktor ziyaretleri. Surekli bildigin sandigini tekrar tekrar ogrenmek...
