hayatımda birinin olmasını hem istiyorum hem istemiyorum.
yalnızlığıma ve özgürlüğüme inanılmaz alışmış durumdayım ki korktuğum şeylerden biriydi bu durum. kendime alışmak ve başkasını istememek en büyük korkularımdan biri.
bunun yanında, yalnız olmaktan da nefret ediyorum. tek başıma ölmekten de korkuyorum.
şimdi söyleyin bana ey ulu yazarları, hem hayatıma kimseyi almak istemeyip hem yalnızlıktan şikayetçi olmam nasıl sikko bir ruh halidir ?
