11 yıl önce, öyle plansız programsız şekilde sinemada izlediğim, ayrıca hayatımda gördüğüm en garip filmlerden biridir In Bruges.
Ken ile Ray'in çocuk parkındaki o meşhur sahnedeki diyalogları kadar özgün çok az şey izledim veya okudum.
Bir sinema filmi izlediğimi değil de sanki bir edebi metni okuduğumu hissettiren bir kaç filmden birisi bu. Ne bilim tam anlatamıyorum evet. Değişik bişi işte.
