Aldığım bazı yanlış kararların yaşattığı pişmanlıklarım var;
Bir yandan aynı hataları tekrarlamamak için hep hatırımda tutmaya çalıştığım, diğer yandan canımı acıttığı için hatırlamaya dahi korktuğum.
Bir yandan Pişmanlıklarımın çoğalmasından,
Diğer yandan Korkularımı başkalarının da bilmesinden korkuyorum.
Her şeye rağmen dimdik ayaktaymış, canı yanmıyormuş, hiçbir şeyi sallamıyormuş ve aslında korkusuzmuş gibi yaşamak zor;
Hele ki çevrende kaybetmekten deli gibi korktuğun, belki de yokluğuyla yıkılıp gitmene neden olacak, diğer yandan aptalca egolar yahut korkular yüzünden aslında onları ne kadar sevdiğini bilmelerini istemediğin ya da çok isteyip de sevgini gösteremediğin bir elin parmakları kadar insan kalmışken.
