benim babam 12 yaşında çalışmaya başlamış, hayatı boyunca çocuk olmasına izin verilmemiş 5 kardeşin en büyüğü, hepsinin ağabeyi evin küçük babası...tıp okumak, cerrah olmak istemiş ama imkanlar izin vermemiş ve ticaret lisesinden sonra okumayı bırakmış (istanbul piyasasında, lise mezunu tek ymm'dir.), sabah muhasebe ofisinde gece ise eğlence mekanlarında çalışmış. bu tempo çok uzun süre böyle devam etmiş, annemle evlendikleri ilk yıllarda sabaha karşı 4 gibi eve gelip 7 gibi tekrar ise gidiyormuş, annem anlatır, 20 saat çalışırdı bir kere şikayet ettiğini duymadım der.
neyse sözlük anıya gelelim;
benim babam, yüzme bilmez, hayatında kulaç atmışlığı yok ancak bana yüzmeyi babam öğretti. bilmediği şeyi nasıl öğretti ben de bilmiyorum ama benim babam bana yüzmeyi öğreten adam...
benim babam, parasını verip ehliyet alanlardan, kursa mursa gitmedi, 2-3 araba pert etti öğrenene kadar ama bana araba kullanmayı öğreten adam...
benim babam, üniversiteyi kazandığım gün "ben okuyamadım, sen ikimiz için de oku, ikimiz için de git yaşa" diyen adam.
benim babam, bana bilgisayar kullanmayı öğreten adam...
benim babam, bana insan olmayı öğreten adam...
benim babam, alkolik...
benim babam, iyi ki benim babam...onu çok seviyorum.