şiirlerini okurken, zaman denilen olguyla bir yumak gibi oynadığınızı hissediyorsunuz. ilk defa, o size değil, siz ona hükmediyorsunuz. her mısranın sonunda tatlı bir rüyadan uyanmanın hüznü, mutluluğu dolduruyor içinizi.
gelip geçici olmanın hüznü ne zaman omuzlarınıza binerse açın şiirlerini okuyun. ferahlayıp sonsuz olduğunuzu hissedeceksiniz.
“ne içindeyim zamanın
ne büsbütün dışında
yekpare geniş bir anın
parçalanmaz akışında”
