Küfür değil de meramını anlatan bir abimiz, kompozisyonluk derdini anlatıp sustuktan sonra, olayı şöyle bağladı: "yani anlayacağınız, dışı sizi yakar içi benim anamı siker..." ayağa kalkıp ceketimi ilikledim, bir arkadaş ufka döndü artistik bakışlarıyla, öbür arkadaş ise kalakaldı.
