mutluluktan değilde özlü sözlerimiz / atasözlerimiz nedeni ile meydana gelir. bir çoğu biraz ayıplı sözler tabi. "şemsiye açılmaz" gibi " neye yarar üzülmek" gibi. yapacak bir şey yoksa ve sana bunu kafana vura vura öğretmişler ise bir yerden sonra sinirlerin laçka oluyor ve işi espriye vurmaya başlıyorsun mecburen.
