beş sene önce bugünleri görebileceğimi sanmazdım, uzak gelirdi, intihar girişimlerim olmuştu. ama şimdi o hayal ettiğim yerdeyim. o hengamede nasıl buralara geldim anımsamıyorum, ama durup düşününce inanılmaz mutluyum.
aynısı şimdi de geçerli. şu an sıkılıp üzüldüğüm şeyler var elbette, ama biliyorum ki geçici ve bundan üç beş sene sonra onların da nasıl olduğuna şaşırıp şükrettiğim bir an olacak.
uzun lafın kısası, hep bir umut içindeyim. olacak... oluyor.
