önce bas bas bağırtan sonra hüngür hüngür ağlatan yarış, hayatımda izlediğim en heycanlı turlara sahip olan yarış ayrıca. şampiyonluğu kazananan, kazandıran, kaybeden, kaybettiren ne vettel ne de glocktu.glock'a boşuna yüklemek saçma f1'i sadece final yarışında izlemeyen, en azından yılda 1 yağmurlu yarış izlemiş olanlar bilir, kuru zemin lastiğiyle dümdüz yolda bile gitmek çok zordur, son tur pistte kuru lastiklerle kalan, trulli ile glock'un 20 saniye yediği düşünülürse geçilmesi olağandır.bunu koyu fanatik bir ferrari taraftarı olmama rağmen fark etmiş, massanın şampiyonluğu kaçırmasını glock'a yormamışken, yılda 1 kez f1 izleyen f1 uzmanları(!) nasıl görememiş şaşırdım doğrusu...
yarıştan görüntülere gelirsek; podyumda massa'nın yanında bulunan alonso, en genç dünya şampiyonluğu, kimi de son dünya şampiyonluğu ünvanını kaybetti, en hüzünlü podyumdu heralde.massa'nın babası, kardeşi ve kendisi dağıldı resmen, şahsen schumacher'dan sonra ilk defa bir pilot için ağladım.*
massa için harika bir yıldı, zannımca bu yılın en çok gelişen pilotuydu, üzülmek ve şampiyonluğun haksız olduğunu söylemek saçma, bu yıl massa'nın başına gelenlerin sorumlusu ferrari teknik ekibidir...