benim hissetmediğim depremdir şöyle ki; babamla arabayı park etmek için çabalarken birden adamın teki elinde bıçakla bir kasaptan koştura koştura çıktı ardından herkes peşinden. biz kavga var sandık. babam burda kavga çıkar arabaya bir şey olmasın başka yere park edelim dedi. başka bir sokağa girdik. bu sırada herkes bir yerde toplanmış. bir evden duman çıkmakta. anlam veremedik. park yeri arıyoruz hala. polisler geldi kavgaya geldi sanıyoruz. ama herkes de evlerinden çıkınca sorduk nihayet birisine de öyle öğrendik. tüm kayseri sokağa döküldü. ağlayanlar bayılanlar.. benim odamda kolonyam vardı düşüp kırılmış. kütaplarım dökülmüş. başka ziyan yok. depremler şiddetini arttıra artıra devam etmekte. sonumuz hayrola. ben biliyorum ama sonumuzu:öleceğiz hepimiz. neyse ki biz park yeri bulduk sonunda..
