Bu sene de başıma gelen, insanı hayattan soğutan durumdur.
Normalde sadece dahil olduğum whatsapp gruplarından bile her sabah uyandığımda en az 30 40 mesaj beklerdi beni. Dün ise sanki herkes haberleşmiş, organize olmuş gibi hiç kimse mesaj atmadı sözlük. Resmen doğum günümde yalnızlığa terk edildim. Gün içerisinde telefonuma gelen tek mesaj daha önceden 3 kere kan verdiğim kızılaydandı. Sağ olsunlar doğum günümü kutlayan tek kurum hatta tek kişi desem yeridir. Hesabım olan bankalar, üzerime hat açtığım telekomünasyon şirketleri bile mesaj atmadı. Ulan herkesi geçtim ailem, annem bile hatırlamadı belki de hatırladı ama kutlamadı. Zaten bu zamana kadar hiç doğum günü partisi, hediye, pasta gibi bir beklentim olmadı ama hiç değilse bi doğum günün kutlu olsun ya da iyi ki doğdun denmesini istiyor insan.
Olum ben, beni doğuran kişiye bile iyi ki doğdun dedirtemeyecek ne yapmış olabilirim ki? Tamam anladım hiçbir zaman istedikleri gibi bir evlat olmadım, olamadım ama bu kadar da dışlanacağım aklımın ucundan bile geçmezdi. Neyse hayırlı sabahlar.
