Şuan istediğim yerdeyim ailemden uzakta ve tekrar öğrenciyim gerçekten.Elbette ki ufak tefek sorunlar oluyor fakat çözülmeyecek şeyler değil diye düşünüyorum.
Sadece tekrar buraya döndüğümde yaşlandığımı farkettim.Yeni arkadaşlarım oldu,yeni çevreler kurmaya başladım.Tek sorun şu ki çoğu arkadaşım benden küçük.Bir iki yaş aslında çok değil fakat onlara ayak uydurmakta güçlük çekiyorum.Önceden girdiğim ortamlara girdiğimde eskisi kadar eğlenemiyorum.Sürekli değişen ışıklar,yüksek ses,gece çıktığımız yürüyüşler beni yoruyor.Dingin ve huzurlu bir yaşam tarzı daha çok ilgimi çekmeye başladı.Birkaç sene ne çok şey götürdü benden,arkadaşlarım desen artık bu şehirde değil hayatımda da yerleri yok bir çoğunun.Enerjim desen kendime yetecek kadar kalmış.Tek değişmeyen şey kurduğum,gerçekleşmesini istediğim ve uğraştığım hayallerim.Umarım onlarda beni bırakıp gitmezler uçup giden günlerimle birlikte.Çünkü mutlu olmamı,yaşamaya karşı istek duymamı,umutlarımın varlığını onlara borçluyum.
Bir gün çok güzel bir yerde,çok güzel insanlarla hayallerimde inşa ettiğim dünyada yaşayacağım buna inanıyorum.
