Tamamen annenin tutumuna bağlıdır. Yıllarca baba tarafına cephe alarak büyütüldük annem tarafından. Kendisi sevmiyor diye o sevgisizliği bize de empoze etti. Ekstra bir özen göstermesine gerek de yoktu, baba tarafını görünce suratının aldığı sinirden anlayabiliyorduk bunu. Oysa konu kendi ailesi oldu mu, onları bi gördü mü tüm sevinci neşesi dışarı taşar, bu bize de sirayet ederdi...
Yıllar geçti, artık farkındalık dönemi geldi ve baba tarafının ne annemin anlattığı kadar kötü, ne de anne tarafının da annemin sevgi patlaması yaşayacak kadar iyi olduğunu kavradım. Akrabalardan genel olarak selametim için uzak dursam da, şunu anlıyorum ki olay annede bitiyor.
