film/dizi izlemektir, roman okumaktır, yaşanmamış ve asla yaşanmayacak hayatların varlığını kabul etme çabasıdır. olmazsa olmazdır aslında insan için. kendi hayatını da bu ideale yaklaştırmak için çabalar, en azından buna inanır çünkü.
70-80 seneliğine sıkıcı, vasat bir hayat yaşama ihtimalin çok yüksek mesela, düşünsene sana bunun bebekken söylendiğini.
söylenmiyor. bilmiyoruz. bilmeye başladığımızda da erteleyebildiğimiz kadar erteliyoruz ki ölürken "aa ben muhteşem bir hayat yaşayacaktım ama tüh, görüyor musun. zaman yetmedi..." diyebilelim.
