aynı zamanda sabırsız, hoşgörüsüz, anlayışsız insanlardır. öncelikle böyle bir durumdan ailelerimizi allah korusun diyelim. eğer taraflardan ikiside sabırsız, hoşgörüsüz, anlayışsız ise boşanmak adeta kaçınılmazdır. zannımca evlilikte ana unsur hoşgörü ve anlayıştır. bunu iki tarafta yapıyorsa ne ala, tek taraf yapıyorsa işleri bazı zamanlarda biraz dara soksa da ucunda ölüm yok ya allah'ın izniyle hiçbir şey olmaz. eşler birbirlerine emanettir. allah'dan sonra yardımcıları sadece kendileridir. iyilikleri de kötülükleri de sadece kendilerinedir. eşlerimize karşı anlayışlı, merhametli olursak kimse zararlı çıkmaz, zararda olmaz. bu kadar nettir. eşler hayatı birbirlerine zorlaştırmamalılar. aksine kolay kılmak için ellerinden geleni yapmalılar ki hem hayattan birlikte zevk alınsın, hemde mutluluklarına muhabbetlerine genişlik katılsın. emin olun bu tamamen eşlerin elinde olan bir şey. sadece bazı zamanlarda bir kısım ahlaklarımızdan, alışkanlıklarımızdan, rutinlerimizden ödün vermemiz gerekecek. her zamanda değil. bazı zamanlarda, icap ettiği durumlarda. çok basit. ben böyle düşünüyorum ve böyle uyguluyorum kendi ailemde elimden geldiğince. herkes hata yapabilir. bazen üzebilir bazen istemeden de olsa kırabilir. ama gönül almak, utanmak, özür dilemek, yaptıklarının bilincinde olmak ve bunu kabul etmek erdemdir. çok güzel bir ahlaktır. yanlıştan ne kadar tez dönülürse kalpler tekrardan o kadar hızlı ısınır. laf uzar gider bitiriyorum; anlayış, merhamet ve ne olursa olsun yapılan tüm hareketlerden bir karşılık beklememek. tüm hareketlerimizde bütünleyici, birleştirici, yapıcı olmak. bir tane sevdiğiniz var. oda eşiniz. bir tane olan çok kıymetlidir. onlara iyi bakalım.
