sanılıyor ki eskiden millet akşama kadar çocuklarıyla vakit geçiriyordu.
kadınlar eskiden de tarlalarda çalışıyorlardı.
hatta ailede büyükleriyle yaşamayanlar evde çcouklarının yanına ekmek su koyup yalnız bırakmak zorunda bile kalıyorlardı.
bu tür hikayeleri çok dinledim.
o yüzden aşırı duyarlı olmaya gerek yok.
en iyisi gene bizim sistem. yani aile büyüklerinin çocuğa belli bir yaşa kadar bakması.
böyle bakılan çocuklar bir nebze daha sevgiden haberdar oluyor.
açıkcası kreşte büyüyenlerde bir nebze de olsa robotumsu haller hissediliyor ama kreşlerin de faydası var. çocuklar hakkaten, sosyalleşiyorlar.
yani, tam süper bir çocuk yetiştirme ekolü yok. şartlar çok değişken. hepsinin iyi ve kötü yanları var.
çocuk yapmaktan kaçınmanın alemi yok. herkes nasıl büyüyorsa onlar da büyür.
