Bazen sevdiğinin yanında insanlıkla sınırlandırıldını hissediyorsun. Seni izlemek, sarılmak, öpmek... yetmiyor bunlar bana anlıyor musun? Öpüyorum bir daha öpesim geliyor. Bu kadar kısa sürmemeli. Mesela öperken çektiğim nefesle içime dolmani isterdim. Elini tutmak mesela güzel şey ama damarlarındaki kan kanıma karışmasını isterdim. Sarılırken iç içe geçip tek vücut olmayı isterdim. Böyle insanca yüzeysel sevmek kesmiyor beni.
O anki duygu yogunluguyla bu tarz bir şey söylemiştim. Bunları söylerken dolan gözlerle samimi bir tebessüm ardından yaşlar taşınca kafasını göğsüme dayayıp öylece bekledi bir süre. Ben de gözlerimi kapayıp varlığının her dakikasını hissettim. Biliyordum çünkü bir gün yanımda olmayacağını.
