dünyada asla iyiliğin hüküm sürmesini istemez. Çünkü zıtlık üzerine beslenir. ne kadar iyi şey varsa o kadar kötü şey de olmalıdır onun için.
insanlar genellikle allah'ı hep iyi kelimelerin yanında koyar. ama nice kavmi yok edip, binlerce kişinin ölümüne, tecavüzüne sebebiyet veren de odur. teknik olarak kapitalizmi, silah sanayisini, ilaç sektörünü, uyuşturucu ticaretini allah yönetir. özellikle günümüzde tüm kontrol onun elindedir. her şeyin sahibi odur. o en iyi olan olmasına karşılık, en kötü olandır da. ama işte insanlar burada haşa mod on oluyor. ama bunu kendi ağzıyla söylüyor bir nevi. ama insanlar azap verici, cezalandırıcı kelimelerini kullanarak kötü algısını düşürttüryor, bu da allah'ı yanlış tanımamıza sebebiyet veriyor. sonra hani adalet diye sızlanıyoruz. iyiliğini de aşırı abartarak dile getiriyoruz. ve iyice anlaşılmaz hale geliyor durum. dünyada adaletsizliğin sebebi, adaleti daha çok hissettirmek onun için. yada adaletsizliğe karşılık vereceğin tepkiye bakmak. sen bu iki şey karşısında hangi yol izleyeceksin o buna bakıyor. yani yolun başı, sonu önemli değil geçen süreç önemli. o yüzden bu sistem sonsuza kadar devam edecek.
afrika'daki açın aç olmasını isteyen o olduğu için onlar açtır. yoksa insanlara kalsa hepsi doyabilir. yada dünyaya 1 günde adalet de gelebilir yalan makinası vb. şeylerle ama getirmez. tüm hasta insanlar 1 ay içerisinde sağlıklı olabilir o teknolojiye ve ürünlere sahibiz. ama buna izin vermez.
çünkü allah'ın düşünce şekli her şey iyi olsun değildir. iyi olan şey kadar kötü olan şey de olmalıdır. senin yaptığın her iyilik başkasının kötülüğe uğramasına sebebiyet verir. o yüzden yapılan iyilikleri bile düşünmemizi ister. eğer dünyanın hakimi allah değil de insanlar olsaydı, birbirimizi yok etmek yerine cennete çevirirdik kısa sürede dünyayı. özümüz her ne kadar kötü olsa da iyilik için kötülüğümüzden vazgeçebiliyoruz. ama istenen bu değil. tüm olayların sebebi her şeyin bir sınav olması. insanların iki seçimden birini seçerek kendini tamamlaması. o yüzden bu dünyayı bir sınav dünyası olarak görmediğimiz sürece, allah'ı da ying yang dengesinin koruyucusu olarak görmediğimiz sürece bu süreçte hep sıkıntılar çeker, soru işaretleri içerisinde yaşarız.
ve allah'ın en çok kızdığı şey ise bana göre düşünce özgürlüğüne engel konulmasıdır. çünkü tüm dinler ve mitoloji aynı şeyi farklı şekilde anlatır. ama bunu kabul etmeyen insanlar birbirlerini yok eder. yani sırf bir düşünce fazladan girsin diye insanların ölümüne göz yumar, daha zengin düşünelim diye. üstüne bunu destekler. tarihsel ve dinsel sürece bakıldığında. düşüncelerini insanların özgürce belirtmesi ve bunu hazmedebilen toplum, teknik olarak allah'ın en sevdiği kesimdir. ama bunu dile getirmez. bizim bulmamızı ister. yani hep küçük fantaziler peşinde.
mesela ben bu düşüncelerle bir çok kişi tarafından linç yiyecek şeyler söyledim. ama art niyetle söylemiyorum. sadece kişisel analizlerimden yola çıkarak söylüyorum. ve bir şeyi kabul ettirmeye de zorla çalışmıyorum. sadece bir fikir beyan ediyorum.
o yüzden türkiye şu an çoktan yok olmasına rağmen yok olmuyor. zaten bu ülkenin tek sevdiğin yanı bu. çünkü gerçekten şu ülkedeki düşünce özgürlüğü ve bunu dile getirme şansı dünyanın hiçbir yerinde yok. ama içinde art niyet veya topluma zarar verici şeyler varsa tahammül tabi gösterilmiyor.
uzun lafın kısası allah'ın düşünce şekli ying yang dengesiyle doğru orantılı tasarlanıyor.
