Ben böyle bir uzvunu kaybetmiş insanları gördüğümde dehşete kapılırdım onlar için çok üzülür bir gün ya başıma gelirse diye çok korkardım ama neslican'dan sonra artık böyle korkularım kalmadı hatta ona bakınca diğerlerinde olduğu gibi dehsete de kapılmıyordum.
Sonra insanların hayatları güzel olduğu için mutlular benimse hayatım kötü bu yüzden mutsuzum diyordum. Mutluluk insanın içindeymiş ayrıca sükretmem gereken bir sürü şey varmış. Başta sağlığım olmak üzere ben hiçbir şeyin kıymetini bilmiyormuşum.
Hatta bunları ona da yazmıştım kitap çıkarmak istiyordu "mutlaka çıkar seni okumak çok istiyorum" demiştim. "Yazacam ama daha zamanı var" demişti.
21 yıllık kısacık ömründe binlerce insana dokundu farkındalıklar yarattı. Zaten bir paylaşımında
"artık ölsem de biliyorum ki hayatımın bir anlamı oldu" demişti. Oldu tabi amazon.
