Benimdir, insanlar beni mutsuz ediyor. Hele kalabalık ortamlar... iyice geriliyorum. En sevdiğim arkadaşlarımla geçen bir günümde dahi canımı sıkacak bir olay, bir laf ediliyor. E böyle olunca dışarı çıkasım gelmiyor, yalnız olmak çok güzel. Kimseyle konuşmak yok, yürürken yere düşeceğim tedirginliği yok, yanlış bir laf etme ya da kekeleme korkusu yok. Yeni ortamlarda yeni insanlarla tanışma durumlarına hiç girmiyorum inanılmaz panik oluyorum. Bunların hepsi korkunç şeyler. En güzeli 3 4 ay evden çıkmayıp evde vakit geçirmek. Tüm sevdiğin aktiviteleri her gün yap, seni kıran, üzen, laf sokan kimse yok. Canını sıkacak olay yaşanmıyor evde, mis.
