öncelikle allah rahmet eylesin. anne babasına sabır, güç versin.
rahmetli neslican' ın hikayesini bilmiyordum. sosyal medya paylaşımlarını ise öldükten sonra gördüm. gördüğüm kadarıyla sosyal medyayı, arkasında birilerinin varlığını hissetmek, onlardan güç almak için kullanan, yaşamayı çok isteyen, çok içten, çok tatlı biriymiş. malesef bu illete yenilmiş. hayata bu kadar tutunmak isteyen, bunun için çırpınan bir insanın ölümü yeterince üzücüyken bir de arkasından yazılanları okuyup şoka giriyorsunuz. leş kargaları ölüye bile rahat vermiyor. bir annesi babası var, üzülür mü diye düşünmüyor.
vicdan fukaraları kimi "üzülmek zorunda mıyım" diye atar yapıyor( sussan yeter halbuki), kimi mini etekli olduğu için cennete gidemeyeceğini, kimi seküler dünyaya kapılıp hastalığı düşman gibi gördüğünü, itikatı olsa hastalığı kabulleneceğini yazıyor. bu toplum hasta. bu kadar kötülüğün başka açıklaması olamaz.
