Bu elinde tutmuş olduğum şey dünyanın en kutsal şeyidir dedi yaşlıca olan...
Genç olanların hayretle gözleri açıldı, meraklandılar...
Bu siZden öncekilerindir. Vatan, millet, bayrak, devlet uğruna dünyasından vazgeçenlerin son yoldaşıdır...
Sen dedi yaşlıca olan, gençlerden birini rastgele seçti, anan baban var mı evladım diye sordu, var dedi genç olan mantar gibi yerden bitmedim ya!
Sonra başkasını gözüne kestirdi, senin dedi karın, nişanlın, sözlün, kız arkadaşın filan var mı lan dedi. Kızararak utana sıkıla var dedi o da!
Sağ avucunun içini belindeki tabancasının horozuna dayadı, çıt etti horoz tam kuruldu, sonra gençlere dönüp,
Yarın.... dedi, ananla babanla ters düşeceksin, sana aykırı düşecekler, belki karınla anlaşamadığın olacak, çocuğun sözünü dinlemeyecek, emin ol olacak bunlar.
Sonra ışıl ışıl tabancasını çıkardı, semavi bir dinin kutsal kitabını ihtiramla tutar gibi iki eliyle tutarak gençlerin arasında dolaştı. Tabancanın sürgüsünde Avrupa’dan Afrika sahillerine varan bir Osmanlı haritası ve elinde kılıcıyla bir yeniçeri gravürü vardı.
Bunu anandan babandan karından evladından daha çok seveceksin, bu son nefesine kadar senin sözünden çıkmayacak birşeydir, bu senin iradendir, artık senin vücudunun bir parçasıdır. Son nefesinde dahi tüm sevdiklerinden öte can yoldaşındır.
Sonra herkesin ortasında anasının elini öper gibi öpüp alnına koydu tabancasını.
Kadim cengaverlerin pusatı gibi, atamız Kürşat’ı Çin esaretinden hürriyete kavuşturan budur, Anadolu’yu Anayurt yapan budur. Zalime kılıç, mazluma kalkan budur. üç kıta yedi iklimde at koşturduğun budur, tüm Dünya sana düşman olduğunda onurunu, namusunu kurtaran budur. Bu senin düşmanlarına hadsiz huzursuz bir korku, dostlarına safi bir huzur verecek olandır.
Genç olan tabancanın ışıltılı metalinde kendi gözlerini, tabancayı elinde gezdiren modern zamanın son savaşçısı ise gencin gözünde tabancayı gördü.
