Aslında ölümden cekindiğimiz nokta acı değil korkudur. Misal berbere gittiğimiz zaman ağda yaptığımızda, berber elini ağdaya yaklaştırıp çekeceği süre uzadıkça korku da aynı orantida çoğalıyor. En feci ölüm olan kaza anında bile çok hızlı bir yere toslandiginda damarlar patlayıp kan geriye doğru kaçarmış. Damarların patladigi anda vücut fonksiyonları duruyor zaten. Hissiyat kalmiyor. Ortaya da şöyle bir tez çıkıyor. "Aslında acı veren yasamakmış."
