Şimdi sozlük yamyamları gelmeden hemen bi entry gireyim.
Bu davranışı, kerizlik, kullanılma gibi değerlendiren insanlara söyleyecek sözüm yoktur, olsa da söylemem zira ne anlarlar ne dinlerler.
O yüzden onları geç!
Şimdi..
Davet ettiği bir kız arkadaşına, hesap ödetmemek nezaket ve görgü kuralıdır. Bu, dünyanın her yerinde budur!
Uganda' da da, fransa' da da!
Lamı cimi yok!
Lakin bir ilişkiden söz ediyorsak, her seferinde, hesabın erkeğe yüklenmesi haksızlıktır elbette.
Bu ayrı mevzudur.
Uygun olan öder ya da hesap paylaşılır, ya da erkek hesabın ödenmesine karışılmasını istemez, bunu prensip edinmiştir, bütün bunlar o çifti ilgilendirir.
35 yaş üstü yazarlar kulübü üyesi olarak ben, yanımda ister duygusal ister normal erkek arkadaşım varken, hesap geldiğinde, cüzdanıma uzanmaya ar ederim. Onu yok saydığımı sanmasından ya da inciteceğimden korkarım.
Sanki mahcup etmek gibi gelir bana.
Buna ister gerikafalılık deyin, ister gelenekçilik ama bu önemli bir detaydır benim yetiştirilme formumda durum budur.
Elbetteki usulca teklif ederim ama ısrar etmem.
Teklifimi kabul etse de, etmese de, bendeki yeri değişmez ama nezaketi de tamamen askıya almamak da hoş bir şey yahu!
