Bedenleşmiş zikirleri vardı, tüm gücünü bakışlarında kaybetmiş adamın.
Oturup sıralamıştı sırdaş menfaatlerini bir bir.
Kalbi Tüm tik taklara vezir.
Kâhyası olduğu bir vitr.
Tüm el değmemiş varlığını selamlıyor kederden.
Uzak bir tepe gibi kederi, ona yakın, ona uzak.
Tutunamadığı bir gün ışığı çoktan örtmüş yine helâl lokma yüzleri. Sevdiğine mi yanmalı, yandığına mı?..
