hiç "ya ama o ölenin de bi ailesi var" edebiyatına girmeden, mis gibi bir eleme olmuş dediğim olay.
elinde silahla ateş eden bir adam nasıl ki çevresindeki kimsenin hayatını önemsemiyorsa, ben de onunkini önemsemiyorum.
adam vurulduktan sonra bağıran kadın, o 2 maganda ortama silahlarıyla girene kadar da bağırsaydın şu an eşin/abin/dayın artık neyinse o hala hayattaydı.
"iyi bir ders olacağını" falan da sanmıyorum. birkaç ay o civarda kurşun sıkmak kötü anılır, sonra bir düğünde birisi yine sıkar, eski haline geri döner her şey.
