ben dua etmediğimde, içten bir şekilde dua edemediğimde gücüne gitmesin allah'ın beni dinlemediğini düşünürüm. korkarım. üzülürüm. dua ettiğimde ve edebildiğimde ise, en azından beni dinleyen bir rabbimin olduğunun huzuru gelir bünyeme. el açabildiğim için, dileğim kabul olmasa dahi bir umut gelir. işte tüm bu noktaların arasından allah'a inanç meselesinin kaybetmekten ziyade tam tersi kazanmaya yönelik olunca umut daha taze gelir derim. vazgeçmeyin.
