Çok sevilen aynı zamanda bazı hareketlerinden dolayı çok kizilan kişidir benim için. Başına bir şey geldiğini düşünme fikri bile çok üzer insanı ama sevmediğiniz huyları varsa insanı çok üzer bu durum. Özellikle ergenlikte babaya karşı hareketlerine göre ya çok seversiniz ya da nefret edersiniz. Ben nefret ederdim. Kendimce bunun için sebepler vardı ve gerçekten evden üniversite için ayrılmayı dört gözle beklerdim. Kazanıp gidince çok iyi bir rahatlama olmuştu. Tatillerde eve dönünce sende varsın diye huzur ortamı oluşmuş gibi olur, ama çok ta inandırıcı bir ortam değildir bu. Yasin büyüse de hala evde huzur olmadığını görmek ve bunun böyle devam edeceğini biliyor olmak çok üzücü bir durum. Çocuk yetiştirmek dusunulenden daha zor. Tamamen düşünce ve anlayış gerekiyor. Aslında onların hiçe attığı davranışları çocuğu kendine uzaklaştırıyor ama çoğu aile bunun farkında değil. Özellikle babalar. Baba figürü çocuk için çok önemlidir. Bazı şeylere üzülmekten başka yapılacak bir şey yok maalesef.
Edit: Yaklaşık bir bucuk ay önce kavga ettik ve evden tamamen ayrıldım:)
