paso anlattığım bi anım var, onu anlatayım önce, sonra kendisiyle alakasını kurarım.
bundan seneleeeeeeeer evvel, ben daha ortaokulda tıfıl bi öğrenciyken.. resmi eğitimin öğrencilere okumalarını tavsiye ettikleri bi kitap var, lord kinross'tan atatürk. türkçe öğretmenimiz sürekli kitabı sınıfa getiriyor, bize gösteriyor, okuyun bu kitabı diyor, ata'nızı tanıyın diyor. bi gün kaldırıyor bi arkadaşımızı tahtaya, veriyor eline kitabı, aç oku arkadaşlarına diyor. amacı bizi kitabı okumak için şevklendirmek.. arkadaş rastgele bi sayfa açıyor ve başlıyor okumaya,
"burada çalışan kızlar buraya gelen bu sarışın mavi gözlü çocuğu o kadar seviyorlardı ki bazen ondan para bile almıyorlardı"
sınıf kahkahaya boğulurken türkçe hocam hışımla fırlıyor koltuğundan, alıyor kitabı koyuyor masasına, sanki bi şey olmamış gibi davranmaya çalışarak derse dönüyor.
işte can dündar ve mustafa hakkında kopartılan fırtınanın özü budur. alaka falan kurmak için uzun uzun yazmaktan vazgeçtim, zaten alakayı görmeyecek kadar zeka özürlü olanlara laf anlatmak mümkün değil, çok bariz çünkü benzerlik.
