Bakıyorumda herkes hep başkalarından bir şeyler bekliyor. Özellikle de gençler. inanın Hayat mücadelesi türklerin olmadığı başka coğrafyalarda daha çetin. Avrupa yada iskandinav ülkelerinde farklı ırklarda varolmayı istemek sadece abd de sokaklarda yaşayan 35 milyon evsizi bilmemek, afrikadaki aç susuz zencileri görmezden gelmek, yemende yaşanan iç savaşta açlıktan ölen çocukları önemsememek kadar acı verici. Halinize şükredin. Bu sakat düşüncenin diğer ucuna bakınca amazon ormanlarında bir pirana olmak da vardı bu hayatta. Yada tepemize bombaların yağdığı bir ülkeden bir başka ülkeye göçen mülteci olmak. Hamdolsun ve Şükürler olsun ki mevla insanoğlu olarak halketmiş bizleri. Hemde şerefli aziz bir milletin evlatları olarak. Elbetteki hayat şartları zor. Mücadele mecburi. Çalışmak ve sorumluluk almak zaruri. Ama şuna inanın ki bu hayatı çekilir kılan da bu zor mücadelenin meyvelerinin toplandığı anlar. Bir de çocukların o saf masum ve karşılıksız gülüşleri ve sevinçleri. Yoksa bu dünyanın kahrı hiç çekilmez ve yaşanmazdı. iman ve islam ise en büyük nimet.
