tiplere bakın.
ufacık yaşta evlendirilip ne çocukluğunu ne gençliğini yaşayamamış insanlar birkaç güzel söze kanıp yuvalarını yıkıyorlar. bu kızları birkaç tatlı söze kanacak kadar nasıl bir hayatı ailesi ve kocaları yaşatmış, düşünsenize...
yok bunlar iyi hayat yaşamış ise, birkaç söze kanıp yuvasını yıkıyorsa bunların evlenmeye akıl sağlıkları yeterli değil, bunları kim evlendirmiş?
adet oldun, memeleri büyüdü, evlilik çağına geldin diye rapor verilip de evlilik izini mi alınıyor?
namus sorumluluk sadakat aile saygı konusuna girmiyorum ki bu kaçan kızları bu konuda suçlayıp onlara söz söylemek haksızlık olur.
evet, bu kızlara namus sorumluluk sadakat aile saygı konularında söz söylemek gerçekten haksızlık olur.
allah bile can veriyor namaz kıl diyor.
karşılıksız bir şey yok.
biz bu kızlara ne verdik de ne için suçlayıp bunları hakir görüp ayıplayacağız?
bu kızcağızlara ne çocukluğunu ne gençliğini yaşatmadan, 18 yaşına gelene kadar "sen kızsın, otur, kalkma, yapma, yasak, günah, gülme, oynama, hoplama, zıplama, bakma, gezme, konuşma, böyle giyinme" diye baskılarla kısıtlamalarla büyütüp, 18 yaşına gelir gelmez (çoğu 18'e basmadan) benim gibi öküze bu kız çocuklarını verirseniz böyle kaçarlar.
evet, ben bir öküzüm.
böyle yetişmiş bir kız çocuğu ile evlensem ona bir kadın bir eş olarak değil de ona bir çocuk olarak davranmam gerek.
bu kız çocuğuna kocalık değil de babalık yapmalıyım.
ona erkeklik değil arkadaşlık yapmalıyım.
daha vücudunu zevklerini tanımamış, fantazileri olgunlaşmamış, bir ev aile eş sorumluluğu alacak yaşa gelmemiş, beden 18 yaşında olsa akıl yaşı olarak henüz 10 yaşında olan bu kızı koynuma nasıl alırım?
bu kızla evlendiğimde erkeklik kocalık nasıl yapılırdan önce çocuk psikolojisini öğrenip bu insana nasıl davranılır demek önceliğim olmalı.
bu kız çocukları babasının evinde misafir, kocasının evinde emanet olur.
allah'ın bize emanetidir bu kadınlar kızlar.
ooof ya kime ne anlatıyorum ki?
buna neden olanlara ağız dolusu küfür etmemek için şimdilik the end...
