hayatımın ilk tabanca-daha doğrusu ateşli silah-atışını yapıyorum,hedef az önce içtiğim biranın 15 metre ötedeki şişesi, çevremdeki herkes kovboy tadında atıcı,doğrultuyorum aleti,içkiliyim,tırsmıyom,güüm diye bir ses,şişe paramparça,içlerinden en genci ve en kıskancı: bala vurdun olum bidaa at! diyor,gayet karizmatik ve de lee van cleef edalarında adam olana bi atış yeter diyorum,değil bir on kere atsam bi daha vuramayacağımı biliyorum,kısa bir süre sonra gs uefa kupasını alıyor. (bkz: deja vu)
