Öğrencilik yıllarımı, kyk yurdunda geçiren fasfakir bir insan olsam da, dostların öğrenci evlerinde bolca bulundum.
ilk tanım:
Yoğun sigara dumanı, mobilyaya, perdelere sinmiş kesif sigara kokusu, yığılı bulaşıklar, beni döökkkkk diye yalvaran kültablaları, bakterilerin halay çekip, mendil salladığı artık yemekler, bayram eden karıncalar ve bilimum haşerat...vs...
ikinci tanım:)
Tertipli, düzenli, mis gibi deterjan ve yemek kokan, evinizi anımsatan, rahat ettiğiniz, müzik dinlediğiniz, yemekler yapıp mütevazi ziyafetler çektiğiniz ama giderken mutlaka, derleyip, topladığınız, kurallı evler.
Her iki tanımdan da dostlarım oldu, çoook sevdiğim ve halâ hayatımda olan.
Berduş takımı halâ berduş ama çok şeker.
Kurallı olanlar, evli, mutlu, çocuklu ama onlar da şeker.
Özlüyorum hepsini, o yılları...
Zaman makinası icat edilsin artık pilis!
