sabah kendi kendine uyanmak ki şehirde ya araba sesiyle ya matkap sesiyle uyanırım.
acil ve uyduruk bi kahvaltı yapıp hemen düz ayak bahçeye çıkarım. evin düz ayak olması büyük bir nimettir.
bahçede bakacak o kadar çok bitki olur ki sebze meyve yani, birinin otunu alayım dersin bi bakarsın bi saat geçmiş. bi sürü ot yolmuşun.
sonra evin önündeki yola çıkarım. yol dediysem öyle araba falan geçmez. insan yolu.
sallana sallana yürürüm.
sonra bi komşu görür kısa bi muhabbet yaparım.
sonra, çay vakti gelir 11 de falan.
ağır bi çay demler pc de bi oyun havası açarım. kolonları son ses yaparım. ne üst komşu var ne yan komşu. en yakın ev 50 m.
öğlen sıcağı basar şöyle bi bahçeyi dolaşırım gene.
genel gidişat bu.
akşamları ise acaip sıkılır insan. konu komşuyla 1-2 saat muhabbet edersin ondan sonra çekilirsin evine. kasvet üstü kasvet. keşke bi kaç araba gürültüsü olsa dersin. bi kaç insan geçse. bu sıkıntılarla uykun gelir yatarsın, keşke gündüz olsaydı diyerek.
