Daha 30'a gelmeden tarifi imkansız hissedilen duygu seli. Gerçi 15 yaşımdan beri bu hisle yaşadım. Tepelere tırmanırken yılmadım ama artık fena düştüm. Düşlerim, hayallerim ve ideallerin kırıldı, paramparça oldu. Artık dönemsel değil sonsuz bir depresyondayım. Artık uyumak istiyorum ama sabaha değin değil sonsuza dek gözlerimi açmadan. Korkularımı, yorgunluklarımı, yaşadıklarımı ve yaşayacakları silmek için artık yok olmak istiyorum hiçbir anı ve hatıra bırakmadan. Fakat yapamıyorum. Dualar kabul olursa diye ediyorum fakat tanrı bu. Kızıp acı da çektirebilir bilemiyorum.
