vermedim kendimden ödün ne dün ne bugün
ben zamanı öldürürüm zaman beni öldürürken
kangren bi kolum vardı dün, kesip atmak ağır oldu hem de onu çok severken
anladım ki fayda etmiyor bir şey
yaşamak zorundayım bu bildiğim tek şey
sanki ben bi kobayım da dünya bi deney
kaçacak bi yerin yok doğu batı kuzey güney
neden bakışların donuk ve yorgun
belli ki mahkemen var içinde büyük sorgun
hayatını senden çaldılarsa büyük soygun
sende ses yok kalma suskun
ayakkabı bağcığı gibi çözüldü sırlar
ben sessiz yürür iken köpek bana hırlar
yetmiyormuş gibi paçamı ısırırlar
saldırmak için kendilerini kandırırlar
