19 yasindayken, yani gecen yil, kendimden 11 yas buyuk bir erkekle birlikte olmustum yaklasik 1.5 ay. zengin degildi, issizdi. ailesiyle sorunlari vardi. evli bir ablasi vardi, onunla beraber yasiyordu. ailesi bir an once is bulup evlenmesini istiyordu ve iliskimiz daha on yedi gunluk olmasina ragmen "hanim hanim bir kiz" olarak beni "uygun" gormuslerdi. ayrilmamiza kadar gecen sonraki bir ay benim icin cehennemden farksizdi. evlenecegimizi, onun ailesi istedigi icin bebegimiz olacagini ve kucagimda bebekle okula gidecegimi dusunup agliyordum. daha da kotusu, onunla bir omur gecirmek bana imkansiz gibi geliyordu. sonra ayrildik.
