ilki; kanıt dizisine ilham olmuş, adını hatırlayamadığım katil bulma dizisiydi.
bir bölümde adam eşini öldürüyor, kim yaptı diye zırlarken baş rollerimiz evde sıcak su olmadığını fark edip çatıdaki sıcak su deposuna çıkıp bakıyorlar, kadının cesedini orada buluyorlar. kadının depodaki duruşu bile aklımda.
başrollerden birisinin beyninde bir şey vardı, adam çevresini algılayamıyordu bazen. üstleri "artık çalışma" diyordu. üzülüyordum hâline, ordan aklımda kalmış. diziyi tekrar bulsam bayıla bayıla izlerim.
ikincisi de bahsettiğim dizinin hemen ardından "çocukları uyuttuysanız size mide kaldıran travmatik görüntüler gösterelim" mantığı ile hazırlanmış +18 korkunçlu programdı.
adamın birisi -sanırım- iş kazası sonucu burnunu ve dudaklarını parçalamış. ameliyat olmuş ama toparlanmıyor. yüzü burun kısmından tamamen içe göçük şekilde ekrana gelip gidiyor, sağdan soldan çekim yapılıyor. kısa siyah saçlı genç bir adamdı kendisi. fon müziği olarak minik çığlıklar vardı.
hâlâ daha sırf o görüntü yüzünden beden bütünlüğü bozulmuş vücutlara bakamam.
amy lee'nin seether ile düetinin (bkz: broken) klibini de izleyemezdim erkek solist yüzünden. bad boy sevme dönemlerimde de "ay ne tatlı yaa siyah giyiniyor" demeye başladım adama. hehehe.
korkak birisi olduğum için listem çok kabarık ama "nasıl uyuyacağım şimdi ben?" diyen beynimi susturamıyorum (bkz: swh).
uyurken ayaklarınızı yatak kenarından çekin nolur. çok gerildim ben.
